Danıştay 12. Daire, Esas No: 2021/2064, Karar No: 2021/653

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunda yerli uzman olarak çalışmakta iken 26/07/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5784 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un Geçici 2. maddesi uyarınca 17/10/2008 tarihli onay ile yönetim görevlisi olarak ataması yapılan davacı tarafından, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığınca, 15/10/2008 tarihinden sonra göreve başlayanlara 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 4. maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine göre işlem yapılması gerektiği bildirildiğinden bahisle, anılan Kanun maddesine göre tescilinin yapılarak primlerinin memuriyete başlama tarihinden itibaren 5510 sayılı Kanun uyarınca hesaplanması ve Sosyal Güvenlik Kurumuna aktarılmasına ilişkin … tarih ve … sayılı işlem ile anılan işleme karşı yapılan itirazın reddine ilişkin … tarih ve … sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davada; davanın reddi yolunda … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E: …, K: … sayılı karara karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca ilk inceleme ile görevli Tetkik Hâkimi …’ın açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’un 20. maddesiyle değişik “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kuralı yer almış; aynı Kanun’un 45. maddesinin altıncı fıkrasında Bölge İdare Mahkemelerinin 46. maddeye göre temyiz yolu açık olmayan kararlarının kesin olduğu, 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği, bu kararlara karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği, yedinci fıkrasında da temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hallerde altıncı fıkrada sözü edilen kararların, dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği hükmü düzenlenmiştir.
Bu durumda, istinaf incelemesinden geçtikten sonra temyiz incelemesine tabi tutulacak olan davalar arasında sayılmayan ve 2577 sayılı Kanun’un 45. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca istinaf incelemesi üzerine kesinleşen karar hakkında temyiz isteminde bulunulması ve dosyanın esasının incelenmesi hukuken mümkün değildir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin 2577 sayılı Kanun’un 48. maddesinin yedinci fıkrası uyarınca reddine,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesine gönderilmesine, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.