Danıştay 7. Daire, Esas No: 2018/4836, Karar No: 2021/1078

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Kurumlar Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Kimya Petrol Ürünleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, 3819.00.00.00.00 pozisyonunda imal edilen ürünün akaryakıt olarak kullanılan veya akaryakıta karıştırılabilen mallar arasında bulunduğundan bahisle 2015 yılı Nisan ilâ Temmuz ayları için re’sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı tarafından imal edilen malın 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun 2. maddesine istinaden EPDK tarafından belirlenen GTİP’ler arasında yer almadığı gibi maddede yer alan tanımdan hareketle işlem tesis edildiği, üretilen malın akaryakıta karıştırıldığı veya akaryakıt olarak kullanıldığı yönünde somut ve geçerli bir tespit yapılmaksızın haksız yere özel tüketim vergisi iadesi alındığından bahisle tesis edilen işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından üretilen ürünlerin akaryakıta karıştırılabilen veya akaryakıt olarak kullanılabilen mal olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 16/02/2021 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.

X- KARŞI OY :
Dava konusunun, davacının Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 8. maddesinin 1. fıkrası kapsamında taahhüt ederek ürettiğini iddia ettiği mamûllerin dava konusu dönemlere ilişkin vergi iadelerinin talep etmesi üzerine ilgili vergi dairesi müdürlüğünce talebin reddedildiği, bu ret işleminin dava konusu edilmesi üzerine idarece 2015 yılı Nisan dönemi için … Vergi Mahkemesinin E:… Mayıs dönemi için … Vergi Mahkemesinin E:…, Haziran dönemi için … Vergi Mahkemesinin E:… ve Temmuz dönemi için … Vergi Mahkemesinin E:… esasına kayıtlı dosyalarında verilen yürütmenin durdurulmasına ilişkin mahkeme kararları üzerine bu dönemlere ilişkin iade-mahsup talebi yerine getirilerek özel tüketim vergisinin vergi borcuna mahsup edildiği, bilahare idarece düzenlenen vergi inceleme raporu ile iddia edilen ürünün taahhüt edilen ürün olmadığının tespit edilmesi üzerine mükellef kurum adına resen tarh edilmek suretiyle, mahsubu yapılan verginin geri alınması yolunda tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali talebi ile işbu davanın açıldığı, mahkemece verilen iptal kararının istinafca onanmasına ilişkin karara yönelik temyiz incelemesi talebine havi olduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece maddi olayın tespiti ve hukuki değerlendirilmesinde hataya düşülmüştür, zira taahhüt edilen ve üretilen ürünün 3819.00.00.00.00 GTİP’li ürünün olduğu kabulü ile hüküm kurulmuşsa da, işlemin sebebi üretilen ürünün anılan pozisyonda ürün olamayacağı olup, davalı idarece yapılan inceleme ile tespit edilmiş olmakla mahsup edilen verginin geri iadesini yönelik işlem dava konusudur.
Davanın çözümü Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 8. maddesinin 1. fıkrası kapsamında üretimi taahhüt edilen ürünün üretilip üretilmediğine bağlı olup, dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden 3819.00.00.00.00 pozisyonunda yer alan ürün üretilirken önce ara ürün olan 3403.19.10.00.00 pozisyonundaki ürün üretilerek bilahare bu ürünün nihai ürünün imalinde kullanıldığının mükellefçe beyan edildiği ve üretimde kullanılan katık oranlarına ilişkin listenin vergi inceleme elemanına sunulduğu anlaşılmaktadır.
Üretilen ürünün petrol yağı veya bitümenli mineral yağlar oranının %70’i geçip geçmediği, iddia edilen ürünün elde edilmesi için gereken hammadde ve katık kullanım miktarları ile bu maddelerin neler olduğunun tetkiki yapılarak ürünün gerçek mahiyetinin ortaya konulması için konusunda uzman bilirkişilerce hazırlanacak rapor sonucuna göre yeniden karar verilmek üzere, mahkeme kararının bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyorum.