Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/7295, Karar No: 2021/1165

Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2016/7295 E. , 2021/1165 K.

    “İçtihat Metni”

    T.C.
    D A N I Ş T A Y
    YEDİNCİ DAİRE
    Esas No : 2016/7295
    Karar No : 2021/1165

    TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
    (… Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
    VEKİLİ : Av. …
    KARŞI TARAF (DAVACI) : … Boya Kimya Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
    İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
    YARGILAMA SÜRECİ :
    Dava konusu istem: Boya ve sulu ortamda dağılan çözelti imalatı faaliyetinde bulunan davacı tarafından ithal edilen 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelinde yer alan malların bu listeye dahil olmayan malların imalinde kullanılması nedeniyle mahsuben iade edilen özel tüketim vergilerinin iade edilmemesi gerektiği tespit edilen 73.299,11 TL’lk kısmının cezalı olarak yasal faiziyle birlikte geri alınmasının icap ettiği; öte yandan, (I) sayılı listenin (B) cetvelinde yer alan malların aynı listede yer alan malların imalinde kullanılması sırasında kapasite raporuna göre kullanılması gereken toulen miktarının aşılması nedeniyle aşan miktara isabet eden 18.401,99 TL özel tüketim vergisinin cezalı olarak tarh edilmesi gerektiği yolunda düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca 2012 yılının Ekim ilâ Aralık dönemleri için re’sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
    İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Düzenlenen vergi inceleme raporu ile davacının, kapasite raporu ve sanayi sicil belgesine sahip olduğu, şirket temsilcisinin ifadesine başvurulduğu, kaydi envanterler ile kapasite raporlarının karşılaştırılması sonucunda, bazı ürünlerin imalatı sırasında, kapasite raporunda belirlenmiş ürün reçetelerinde yer verilen değerlerden fazla miktarlarda hammadde kullanıldığı, fazla kullanılan hammadde miktarlarına isabet eden özel tüketim vergilerinin iadesinin mümkün olamayacağı, fazla ve yersiz olarak iade edilen vergilerin cezalı olarak tarh edilmesinin önerildiğinden bahisle davaya konu vergi ziya cezalı özel tüketim vergilerinin re’sen tarh edildiği anlaşılmakla birlikte, davacı temsilcisinin, davaya konu dönemde kullanılan hammaddelerin tamamının imalatta kullanıldığı, üretim sürecinin otomasyon sistemi ile yapıldığı, bu nedenle fiili durum ile kaydi durum arasında herhangi bir uyuşmazlığın söz konusu olamayacağı, imalat sürecinde tüm imalat çeşitleri için aynı olmamakla birlikte belirli oranlarda fire oluştuğu, anılan hususun İstanbul Sanayi Odası Sanayi Şubesi tarafından düzenlenen yazıdan da anlaşılabileceği yönündeki ifadesi ile inceleme elamanınca anılan Oda tarafından düzenlenen ekspertiz raporlarında belirlenmiş olan farklı üretim usullerinin dikkate alınmadığı, bu durumda davacı tarafından belirtilmesine karşın, yalnızca kapasite raporunda yer alan üretim reçetelerinin göz önünde bulundurulması suretiyle eksik incelemeye dayalı olarak yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşıldığı gerekçesiyle davaya konu işlemin iptaline karar verilmiştir.

    TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuyla, imalat sürecinde kapasite raporunda belirtilen miktarların üzerinde hammadde kullanıldığının tespit edildiği, mahsuben iade kapsamında ödenen vergilerin cezalı olarak geri istenilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
    KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Savunma verilmemiştir.
    DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
    HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
    İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
    Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
    KARAR SONUCU:
    Açıklanan nedenlerle;
    1. Temyiz isteminin reddine,
    2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
    3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
    4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir