Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/8076, Karar No: 2021/1193

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tarh edilen 2011 yılı vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı ve ortaklarına ait arsanın hisse sahiplerince, kat karşılığı inşaat sözleşmesi ile müteahhite verildiği, müteahhit firmaya ait olan bağımsız bölümlerin, müteahhit firma veya müteahhit firmanın göstereceği üçüncü kişilere devrinin gerçekleştirilmesi için davacıya vekaletname verildiği, söz konusu kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca tamamlanan binada, toplamda 26 adet bağımsız bölümün davacı tarafından satıldığının tespit edilmesi üzerine, gayrimenkul satışları nedeniyle ticari kazanç yönünden mükellefiyet tesis edildiği ve takdir komisyonu kararına istinaden cezalı verginin tarh edildiği, söz konusu parselde bulunan 23 adet satışın, arsa sahipleri ile müteahhit firma arasında yapılan kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca müteahhit firmanın hissesine düşen gayrimenkuller olduğu ve arsa sahiplerinin davacıya verdikleri vekaletnameye istinaden müteahhit firmanın hissesine düşen gayrimenkullerin davacı tarafından devredildiği, geriye kalan 3 adet satışın ise kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca davacının hissesine düşen bağımsız bölümlere ilişkin olduğu, 23 adet gayrimenkul satışının; müteahhit firmanın hisselerine düşen bağımsız bölümlerin devri olmasından dolayı, diğer 3 adet satış yönünden ise davacının gayrimenkul alım satımının devamlılık arz etmediği, ticari bir organizasyonun varlığı hususunda da tespit yapılmadığı anlaşıldığından dava konusu cezalı vergi tarhiyatlarında yasal isabet bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacının sattığı gayrimenkulleri beyan dışı bırakması nedeniyle yapılan tarhiyatın usul ve yasalara uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.