Danıştay 7. Daire, Esas No: 2016/6836, Karar No: 2021/1192

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Deniz Taşımacılığı Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı Adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av….

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem: Davacıya ait ”…” isimli geminin dahili sefer sırasında transit yakıt kullandığından bahisle tahakkuk ettirilen gümrük, katma değer ve özel tüketim vergileri ve bunlara ait gecikme zamlarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti: Olayda, ek tahakkuk kararlarına yönelik itirazın reddine dair işleme karşı açılan davanın Mahkemelerince süre aşımı yönünden reddedilmesi üzerine uyuşmazlık konusu ödeme emrinin düzenlendiği, anılan ödeme emri düzenlenmeden önce de 18/06/2015 tarihinde davacının gümrük ve katma değer vergisini ödediği anlaşıldığından, dava konusu ödeme emrinin gümrük ve katma değer vergisine ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı; özel tüketim vergisi teminatının ödenmesine ilişkin kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emrinin gümrük ve katma değer vergisi ve bu vergilere ilişkin gecikme zammına isabet eden kısmının iptaline, kısmen de davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kanun koyucunun gümrük müdürlüklerine sadece ithalat işlemleri sırasında özel tüketim vergisi teminatı alma yetkisi verdiği, olayda ise ithalat işleminin olmadığı ve gemi Tekirdağ limanından giriş değil çıkış yaptığından dava konusu ödeme emrinin özel tüketim vergisine isabet eden kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Bakanlar Kurulunca, 4760 sayılı Kanun’un 14. maddesinin 4. fıkrasında verilen yetki kullanılarak, (l) sayılı listedeki eşyaya ilişkin özel tüketim vergisinin gümrük idarelerince tahsili yolunda düzenleme yapılmadıkça, söz konusu verginin ithalat aşamasında değil, dahilde ve aynı Kanun’un 14. maddesinin 1. fıkrası hükmü uyarınca, mükellefin katma değer vergisi yönünden bağlı olduğu vergi dairesi tarafından alınması gerekmektedir.
Bu durumda; özel tüketim vergisinin, gümrük idarelerince tarh, tahakkuk ve tahsil edilebileceği konusunda, Bakanlar Kurulunca çıkarılmış gümrük idarelerine yetki veren bir kararın bulunmadığı, dolayısıyla, özel tüketim vergisi davacıdan istenilemeyeceğinden Mahkeme kararın redde ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY :
Davacıya ait ” …” isimli geminin dahili sefer sırasında transit yakıt kullandığından bahisle tahakkuk ettirilen gümrük, katma değer ve özel tüketim vergileri ve bunlara ait gecikme zamlarının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde, (I) sayılı listedeki malların ithalatçıları veya rafineriler dahil imal edenler tarafından tesliminin özel tüketim vergisinin konusunu oluşturacağı; 2. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendinde de, teslimin, bir mal üzerindeki tasarruf hakkının malik veya adına hareket edenlerce, alıcıya veya hareket edenlere devredilmesini ifade edeceği; aynı Kanun’un 14. maddesinin 4. fıkrasında da, Bakanlar Kurulunun, (I) sayılı listedeki mallar için vergilendirmeyi ithal aşamasında gümrük idarelerine yaptırmaya yetkili olduğu hükme bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda yer alan hükümlere göre; Bakanlar Kurulunca, 4760 sayılı Kanun’un 14. maddesinin 4. fıkrasında verilen yetki kullanılarak, (l) sayılı listedeki eşyaya ilişkin özel tüketim vergisinin gümrük idarelerince tahsili yolunda düzenleme yapılmadıkça, söz konusu verginin ithalat aşamasında değil, dahilde ve aynı Kanun’un 14. maddesinin 1. fıkrası hükmü uyarınca, mükellefin katma değer vergisi yönünden bağlı olduğu vergi dairesi tarafından alınması gerekmektedir.
Bu durumda; özel tüketim vergisinin, gümrük idarelerince tarh, tahakkuk ve tahsil edilebileceği konusunda, Bakanlar Kurulunca çıkarılmış gümrük idarelerine yetki veren bir Kararın bulunmadığı, dolayısıyla, özel tüketim vergisinin davacıdan istenilemeyeceği, her ne kadar davalı idare tarafından, olayda özel tüketim vergisinin tahsilinin amaçlanmadığı, teminat istenmesine yönelik bir istem olduğu ileri sürülmüş ise de; 6183 Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un tahsilat hukukuna ilişkin olduğu, ödeme emri müessesesinin de vadesi geçtiği halde ödenmeyen amme alacağının tahsili amacıyla düzenleneceği hususları dikkate alındığında, ödeme emri içeriğinde özel tüketim vergisinin teminata bağlanması gibi bir ibare bulunamayacağından dava konusu ödeme emrinin özel tüketim vergisine ilişkin kısmının iptali gerekirken istemin özeti bölümünde yer alan gerekçe ile davanın bu yönden reddine ilişkin hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.