Danıştay 12. Daire, Esas No: 2021/2598, Karar No: 2021/914
Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2021/2598 E. , 2021/914 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/2598
Karar No : 2021/914
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- … Bakanlığı
VEKİLİ : …
2- … Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : Davacının, Aydın Polis Meslek Eğitim Merkezinde 2. sınıf emniyet müdürü olarak görev yapmakta iken, 3201 sayılı Emniyet Teşkilatı Kanunu’nun 55. maddesinin 19. fıkrası kapsamında … tarih ve … sayılı Yüksek Değerlendirme Kurulu kararı uyarınca re’sen emekliye sevk edildiğinden bahisle, bir üst rütbeye terfi eden emsallerine ödenen ek gösterge, zam ve tazminatlar ödenmek suretiyle işlem tesis edilmesi gerekirken, bir üst rütbenin özlük hakları verilmeden 2. sınıf emniyet müdürlerinin sahip olduğu özlük hakları ile emekliye sevk edilmesine ilişkin işlemin iptali ile emsallerinin 1. sınıf emniyet müdürlüğüne terfi ettirildiği 24/07/2015 tarihinden itibaren yoksun kaldığı parasal ve özlük haklarının hak ediş tarihlerinden itibaren işletilecek yasal faiziyle ödenmesi istemiyle açılan davada; davanın reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E: …, K: … sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca, Tetkik Hâkimi …’nin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’un 20. maddesiyle değişik “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sınırlı olarak sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kuralı yer almış; aynı Kanun’un 45. maddesinin altıncı fıkrasında, Bölge İdare Mahkemelerinin 46. maddeye göre temyiz yolu açık olmayan kararlarının kesin olduğu, 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği, bu kararlara karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği, yedinci fıkrasında da temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hallerde altıncı fıkrada sözü edilen kararların, dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği hükmü düzenlenmiştir.
Bu durumda, istinaf incelemesinden geçtikten sonra temyiz incelemesine tabi tutulacak olan davalar arasında sayılmayan ve 2577 sayılı Kanun’un 45. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca istinaf incelemesi üzerine kesinleşen karar hakkında temyiz isteminde bulunulması ve dosyanın esasının incelenmesi hukuken mümkün değildir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin 2577 sayılı Kanun’un 48. maddesinin yedinci fıkrası uyarınca reddine,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.