Danıştay 13. Daire, Esas No: 2020/248, Karar No: 2021/751

DAVACI : … Elektrik Dağıtım A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : … Bakanlığı
VEKİLİ : Av. …
DAVANIN KONUSU :
13/04/2013 tarih ve 28617 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Dağıtım Şirketlerinin Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Denetlenmesine Dair Yönetmelik’in 5. maddesinin 1. ve 2. fıkralarının, 6. maddesinin 1. fıkrasının (a), (b), (d) ve (ğ) bentlerinin, 8. maddesinin 2. fıkrasının, 9. maddesinin 3. fıkrasının ve 16. maddesinin 1. fıkrası ile aynı tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Dağıtım Şirketlerinin Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Denetlenmesine Dair Tebliğ’in 5. maddesinin 1. fıkrasının (b), (c) ve (ç) bentlerinin, aynı maddenin 2. fıkrasının (d), (e) ve (f) bentlerinin ve 3. fıkrasının (c), (ç) ve (d) bentlerinin, 6. maddesinin 1. fıkrasının (ç), (d) ve (e) bentlerinin, 7. maddesinin 1. fıkrasının (c), (ç) ve (d) bentlerinin, 8. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi ile 4. fıkrasının (a) ve (b) bentlerinin, 11. maddesinin 1. fıkrasının ve 2. fıkrasının (d) bendinin, 13. ve 14. maddelerinin, 15. maddesinin 2. fıkrasının (ğ) bendinin ve 25. maddesinin iptali istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI :
Dava konusu düzenlemelerin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

DAVALININ SAVUNMASI :
Dava konusu düzenlemelerin hukuka uygun olduğu savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ:
Yargılama giderlerinin davalı idare üzerinde bırakılmasına ve davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir

DANIŞTAY SAVCISI …’UN DÜŞÜNCESİ :
Dava, 13/04/2013 tarih ve 28617 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Dağıtım Şirketlerinin Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Denetlenmesine Dair Yönetmelik’in 5. maddesinin 1. ve 2. fıkralarının, 6. maddesinin 1. fıkrasının (a), (b), (d) ve (ğ) bentlerinin, 8. maddesinin 2. fıkrasının, 9. maddesinin 3. fıkrasının ve 16. maddesinin 1. fıkrası ile aynı tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Dağıtım Şirketlerinin Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Denetlenmesine Dair Tebliğ’in 5. maddesinin 1. fıkrasının (b), (c) ve (ç) bentlerinin, aynı maddenin 2. fıkrasının (d), (e) ve (f) bentlerinin ve 3. fıkrasının (c), (ç) ve (d) bentlerinin, 6. maddesinin 1. fıkrasının (ç), (d) ve (e) bentlerinin, 7. maddesinin 1. fıkrasının (c), (ç) ve (d) bentlerinin, 8. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi ile 4. fıkrasının (a) ve (b) bentlerinin, 11. maddesinin 1. fıkrasının ve 2. fıkrasının (d) bendinin, 13. ve 14. maddelerinin, 15. maddesinin 2. fıkrasının (ğ) bendinin ve 25. maddesinin iptali istemi ile açılmıştır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesine göre Danıştay’ın ilk derece mahkemesi olarak baktığı davalarda, temyiz incelemesi sonucu bozulan kararlar üzerine, Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurullarının kararlarına uyulması zorunludur.
Danıştay Onüçüncü Dairesinin, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin bulunan 27/02/2018 gün ve E:2013/1731, K:2018/747 sayılı kararı, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 20/05/2019 gün ve E:2018/2723. K:2019/2447 sayılı kararıyla; davacının, davasını vekille takip ettiği, davanın karar verilmesine yer olmadığı kararıyla sonuçlandığı ve davalı idarenin, davanın açılmasına sebebiyet verdiği nedeniyle, vekâlet ücreti ve yargılama giderleri yönünden bozulmuş olup, anılan Kurulun bozma kararında belirtilen gerekçe doğrultusunda, vekâlet ücreti ve yargılama giderleri yönünden yeniden bir hüküm kurulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Dairemizin konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına dâir 27/02/2018 tarih ve E:2013/1731, K:2018/747 sayılı kararının yargılama giderleri ve vekâlet ücretine ilişkin kısmının Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 20/05/2019 tarih ve E:2018/2723, K:2019/2447 sayılı kararıyla bozulması üzerine gereği yeniden görüşüldü:

HUKUKİ SÜREÇ:
Dairemizin 27/02/2018 tarih ve E:2013/1731, K:2018/747 sayılı kararıyla; konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılmasına karar verilmiş, vekâlet ücretine hükmedilmemiştir.
Bunun üzerine, Dairemizin anılan kararı, davacı tarafından, aleyhine yargılama giderine hükmedilmesi ve lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi yönünden temyiz edilmiştir.
Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nca, davacının temyiz istemi kabul edilerek, Dairemiz kararının yargılama giderleri ve vekâlet ücretine ilişkin kısmının bozulmasına karar verilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE:
Dairemizin 27/02/2018 tarih ve E:2013/1731, K:2018/747 sayılı kararının davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 20/05/2019 tarih ve E:2018/2723, K:2019/2447 sayılı kararı ile;
“2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 31. maddesinin yargılama giderleri konusunda yollama yaptığı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 323. maddesinde, avukatlık ücretinin yargılama giderlerine dahil olduğu; 326. maddesinde, yargılama giderlerinin aleyhinde hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği, davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkemece, yargılama giderlerinin tarafların haklılık oranına göre paylaştırılacağı; 331. maddesinde ise davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkimin, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir edip hüküm vereceği düzenlemesine yer verilmiştir.
13/04/2013 tarih ve 28617 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Elektrik Dağıtım Şirketlerinin Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Denetlenmesine Dair Yönetmelik, 02/12/2017 tarih ve 30258 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektrik Dağıtım Şirketleri Denetim Yönetmeliği’nin “Yürürlükten kaldırılan yönetmelik” başlıklı 18. maddesi ile, aynı tarih ve sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Elektrik Dağıtım Şirketlerinin Faaliyetlerinin İncelenmesi ve Denetlenmesine Dair Tebliğ ise 09/01/2018 tarih ve 30296 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tebliğ ile yürürlükten kaldırıldığından; davanın konusunun kalmadığı dikkate alındığında davalı idarenin davanın açılmasına sebebiyet verdiği açıktır.
Bu durumda, davacının davasını vekille takip ettiği, davanın karar verilmesine yer olmadığı kararıyla sonuçlandığı ve davalı idarenin davanın açılmasına sebebiyet verdiği görüldüğünden, davacı lehine avukatlık ücretine hükmedilmemesi ile yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılmasında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.” gerekçesiyle davacının temyiz isteminin kabul edilerek Dairemiz kararının bu kısmının bozulmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin birinci fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihaî kararlarının Danıştay’da temyiz edilebileceği; 2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun 38. maddesinde, İdari Dava Daireleri Kurulu’nun, idari dava dairelerinden ilk derece mahkemesi olarak verilen kararları temyizen inceleyeceği; 2577 sayılı Kanun’un 49/4. ve 50. maddelerinde, Danıştay dava dairelerine ısrar imkânı tanınmayıp, Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurulları kararlarına uyulmasının zorunlu olduğu kurala bağlanmıştır.
Aktarılan kanun hükümlerine göre, Danıştay dava dairelerince ilk derece mahkemesi olarak verilen kararların Danıştay İdari ve Vergi Dava Daireleri Kurullarınca bozulması hâlinde Danıştay dava dairelerine ısrar imkânı tanınmadığından, bozma kararına uyularak İdari Dava Daireleri Kurulu kararında belirtilen gerekçelerle yargılama giderlerinin davalı idareye yükletilmesi ve davacı lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekmektedir.