Danıştay 3. Daire, Esas No: 2019/1142, Karar No: 2021/1134

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … İnşaat Taahhüt Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… saylı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının bir kısım alımlarını sahte faturalarla belgelendirdiği ve bu faturalara ilişkin ödemelerini banka veya benzeri finans kurumlarca düzenlenen belgelerle tevsik etmediği yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak, değinilen faturalara konu katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yeniden oluşturulan beyan tablosuna göre 2012 yılının Ocak, Nisan ila Kasım dönemleri için re’sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi ve mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılmasın istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının faturalarını yasal defterlerine kaydettiği … Metal İnşaat ve Ahşap Ürünleri Ticaret Limited Şirketi hakkındaki tespitlerden düzenlediği faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna ulaşılamayacağından yapılan tarhiyatta ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı, davacı tarafından imzalanan vergi inceleme tutanağında 78.722,71-TL tutarındaki mal ve hizmet alımını içeren faturalara ait ödemelerin banka ve finans kurumları aracılığıyla yapılmayarak nakit olarak olarak yapıldığının kabul edildiği dikkate alındığında 213 saylı Kanun’un mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası kaldırılmış, aynı Kanun’un mükerrer 355. maddesinin 4. fıkrası gereğince kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının tarhiyatın ve 213 sayılı Kanun’un 353. maddesinin 1. bendi gereğince kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının faturalarını kayıtlarına aldığı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda tanzim edilen faturaların gerçeği yansıtmadığının saptandığı ayrıca sahte olduğu tespit edilen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı hususu da dikkate alındığında yapılan tarhiyatta ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Davacının ilgili dönemde faturalarını yasal kayıtlarında muhasebeleştirdiği … Metal İnşaat ve Ahşap Ürünleri Ticaret Limited Şirketi adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporunun esas alındığı inceleme raporu uyarınca 2012 yılı için re’sen salınan kurumlar vergisini kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunu reddeden .. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyiz isteminin Danıştay Üçüncü Dairesinin 02/03/2020 tarih ve E:2018/2879, K:2020/1124 sayılı kararıyla aynı hukuksal gerekçe ve nedenlerle reddedildiği anlaşıldığından Vergi Mahkemesince, tarhiyatın ve 213 sayılı Yasa’nın 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının yazılı gerekçeyle kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusunun reddi yolundaki kararda sonucu itibarıyla hukuka aykırılık görülmemiştir.