Danıştay 12. Daire, Esas No: 2018/6564, Karar No: 2021/7132

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunda … Dönem … olarak görev yapan davacı tarafından, mali ve sosyal haklarının 15/01/2012 tarihinden önce göreve başlayan Enerji Uzman Yardımcıları ile eşitlenmesi ve göreve başladığı 25/07/2014 tarihinden itibaren oluşan mali ve sosyal hak kayıplarının tarafına ödenmesi talebinin reddine ilişkin Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu İnsan Kaynakları ve Destek Hizmetleri Dairesi Başkanlığı’nın … tarih ve … sayılı işleminin iptali ve göreve başlayış tarihinden itibaren yoksun kalınan mali ve sosyal haklarının ,idareye başvurduğu 23/06/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tarafına ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; … İdare Mahkemesi’nin itiraz yoluyla başvurusu üzerine Anayasa Mahkemesi’nce alınan … tarih ve E:…, K:… sayılı kararla; dayanağı 6223 sayılı Yetki Kanunu’na aykırı olarak mevcut veya yeni ihdas edilen ya da bir başka bakanlıkla birleştirilen bakanlıkların görev, yetki, teşkilat ve kadrolarının düzenlenmesiyle bağlantılı ve bunların zorunlu sonucu olmaksızın doğrudan mali haklara ilişkin bir düzenleme yapıldığı gerekçesiyle; 27/06/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye, 11/10/2011 tarihli ve 666 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 1. maddesiyle eklenen Ek 11. maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde yer alan “uzman” ibarelerinin Anayasa’nın 91. maddesine aykırı olduğuna ve iptallerine ve bu iptal nedeniyle uygulanma olanağı kalmayan, aynı bentte yer alan, bu ibarelerden önce ve sonra gelen “ile unvanlı meslek personeline,” ve “.unvanlı meslek personeli için Başbakanlık uzmanlarına.” ibarelerinin de 6216 sayılı Kanun’un 43. maddesinin (4) numaralı fıkrası gereğince iptallerine karar verildiği; bu durumda, “uzman” tanımı kapsamında bulunan “…” kadrosunda çalışan davacının parasal ve özlük haklarının hesaplanmasına dayanak alınan 27/06/1989 tarihli ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye, 11/10/2011 tarihli ve 666 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 1. maddesiyle eklenen Ek 11. maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde yer alan “uzman” ibareleri Anayasa Mahkemesi kararıyla Anayasaya aykırı bulunarak iptal edildiğinden, dava konusu işlemde hukuka uygunluk görülmediği, öte yandan; hukuka uygun görülmediği yargı kararıyla saptanan dava konusu işlem nedeniyle davacının yoksun kaldığı parasal haklarının da davalı idareye başvuru tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idarece hesaplanarak davacıya ödenmesi gerektiği gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptaline, davacının yoksun kaldığı parasal ve özlük haklarının idareye başvuru (23/06/2015) tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idarece davacıya ödenmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kurumlarında 15/01/2012 tarihinden sonra göreve başlayan meslek personelinin mali ve sosyal haklarının belirlenmesinde, işlem tarihinde yürürlükte bulunan; 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin Ek-11. maddesi ve bu madde uyarınca yürürlüğe konulan 05/12/2012 tarih ve 28488 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 2012/3739 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı’nın 2. maddesinin esas alındığı, 492 sayılı Harçlar Kanunu’na göre kurumun harçlardan muaf olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı Kurumun diğer üst kurullarla aynı hukuki rejime tabi olmasından kaynaklı sırf teşkilat kanunda hükmü kalmayan ve zımnen ilga olan bir atıf maddesinden kaynaklı mağdur edilmesinin hukukun hiçbir ilkesine uygun düşmediği belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.