Danıştay 6. Daire, Esas No: 2019/14303, Karar No: 2021/3421

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : I. (DAVACI) … Sitesi Yöneticiliği
VEKİLİ : Av. …
II. (DAVALI) … Belediye Başkanlığı
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …

KARŞI TARAF :1- … Belediye Başkanlığı
2- … Sitesi Yöneticiliği

İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: …sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İstanbul İli, Silivri İlçesi, … Mahallesi, … Caddesi, … ada, … parsel sayılı davacı siteye ait taşınmazın sahil tarafında kamuya terkli alanlar üzerinde ruhsatsız olarak yapılan kafeterya, büfe ve müştemilatların 775 sayılı Gecekondu Kanunu uyarınca yıkılmasına ilişkin … günlü, … sayılı Silivri Belediye Encümeni kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 03/04/2018 tarih ve E:2015/4588, K:2018/2162 sayılı kararı ile kafeterya ve müştemilatların yıkımına ilişkin kısmının onanması büfenin yıkımına ilişkin kısmının ise bozulması üzerine, bozma kararına uyularak … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E: … , K: … sayılı temyize konu kararda; 775 sayılı Gecekondu Kanununun 18. maddesi uyarınca işlem tesis edilebilmesi için kendisine ait olmayan arazi ve arsalar üzerinde, sahibinin rızası alınmadan yapı yapılmış olması, yapının tamamının maddede belirtilen yerlerde yapılmış olmasının gerektiği, uyuşmazlıkta ise büfenin davacının parseli üzerine yapıldığı ve bir kısmının yola taştığı dosyadaki belgelerden anlaşıldığından, 775 sayılı Kanunun 18. maddesinin uygulama koşullarının bulunmadığı, söz konusu büfenin ruhsatsız yapılması hakkında 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesinde belirtilen usul izlenerek işlem tesis edilmesi gerekirken 775 sayılı Kanunun 18. maddesi uyarınca tesis edilen dava konusu işlemin büfenin yıkımına ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılarak, dava konusu işlemin büfenin yıkımına ilişkin kısmının iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
1- Davalı Silivri Belediye Başkanlığı tarafından; ruhsatsız büfenin kamuya terk edilen alanda bulunduğu, yıkım işleminin dayanağı mevzuat hükmünün uygun olduğu, işlem sonrası 775 sayılı Kanunun 18. maddesi uyarınca tesis edilen yıkım işlemine karşı açılan davanın idare lehine sonuçlandığı belirtilerek Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
2- Davacı tarafından; İdarece tesis edilen dava konusu işleminin kafeterya ve müştemilatların yıkımına ilişkin olarak Mahkemece verilen kararının keşif bilirkişi incelemesi yaptırılmadığı, eksik incelemeye dayanılarak karar verildiğinden bahisle bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : 1- Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.
2- Davacı tarafından, davalı idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY : Silivri Belediyesi teknik personeli tarafından düzenlenen 24.01.2014 günlü tespit tutanağı ile İstanbul İli, Silivri İlçesi, … Mahallesi, … Caddesi, … ada, … parsel sayılı davacı siteye ait taşınmazın sahil tarafında kamuya terkli alanlar üzerinde ruhsatsız olarak yapılan kafeterya, büfe ve müştemilatlar mühürlenmiştir. Tutanak üzerinde çizilen kroki ile, büfenin büyük bir kısmının davacı sitenin maliki olduğu taşınmaz içerisinde, küçük bir kısmının ise yola taşkın vaziyette bulunduğu, diğer yapıların ise kamu alanı üzerinde yer aldığı tespit edilmiştir. Bunun üzerine, anılan tutanaktaki tespitler uyarınca kafeterya, büfe ve müştemilatların 775 sayılı Gecekondu Kanununun 18. maddesi uyarınca yıkılmasına ilişkin … günlü, … sayılı Silivri Belediye Encümeni kararı tesis edilmiştir. Adı geçen belediyece tesis edilen yıkım işlemin iptali istemiyle bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
İLGİLİ MEVZUAT ve HUKUKİ DEĞERLENDİRME
Davalı belediyenin temyiz istemi yönünden;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacının temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 46. maddesinde; Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği, 49. maddesinin 5. fıkrasında; kararların kısmen onaylanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği kurala bağlanmış olup, temyiz yoluna, aleyhine karar verilen taraflarca başvurulabileceği açıktır.
Kanun yoluna başvurmada hukuki yarar bulunması, başka bir deyişle, kanun yoluna başvuranın aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulması veya değiştirilmesinde korunmaya değer hukuki menfatinin bulunması şarttır.
Dosyanın incelenmesinden; açılan davada, davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 03/04/2018 tarih ve E:2015/4588, K:2018/2162 sayılı kararı ile kafeterya ve müştemilatların yıkımına ilişkin kısmının onandığı, büfenin yıkımına ilişkin kısmının ise bozulduğu, davalı belediyenin karar düzeltme isteminin reddedilmesi neticesinde Mahkeme kararının onanan kısımlarının kesinleştiği, İdare Mahkemesince bozma kararına uyularak bozulan kısım yönünden yeniden verilen kararda, dava konusu işlemin büfenin yıkımına ilişkin kısmının iptaline karar verildiği, davacının dosyaya sunduğu temyiz dilekçesinde ise; Mahkeme kararının daha önce onanarak kesinleşen (dava konusu işleminin kafeterya ve müştemilatların yıkımına ilişkin) kısmının bozulmasının istenildiği, dava konusu işleminin kafeterya ve müştemilatların yıkımına ilişkin kısmının da mevzuata aykırı olarak tesis edildiğine yönelik iddialara yer verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; davacı tarafından Mahkeme kararının daha önce onanarak kesinleşen kısmının bozulması talep edildiğinden ve yargısal incelemeden geçerek kesinleşen bu kısım hakkında tekrar inceleme yapılmasına yasal imkan bulunmadığı sonucuna varıldığından, davacının temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerekmektedir.