Danıştay 10. Daire, Esas No: 2019/4831, Karar No: 2021/1103

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Tekstil Ticaret Sanayi A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı davanın reddi yolundaki kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, sosyal güvenlik denetmeni tarafından yapılan denetim sonucu hazırlanan 08/01/2014 tarih ve 6 sayılı araştırma – inceleme raporu uyarınca, bir işçinin işe giriş bildirgesi ile 2012/02-12 ve 2013/01-08 dönemlerine ait aylık prim ve hizmet belgelerinin yasal süresi içerisinde Kuruma verilmediğinden bahisle 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 102. maddesi uyarınca 38.022,000 TL idari para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bursa Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü Osmangazi Sosyal Güvenlik Merkezinin … tarih ve … sayılı işlemine karşı yapılan itirazın reddine dair itiraz komisyonu kararının iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; olayda 05/12/2012 tarihinde yapılan denetimde … adlı şahsın davadışı … Teks. San. Tic. Ltd. Şti. ünvanlı işyerinde çalışan olarak kuruma bildirilmesine karşın bu çalışmasının fiili olmadığı, yine …’in 17/01/2013 tarihinde alınan ifadesinde davacı şirket bünyesinde 01/02/2012 tarihinden itiabren çalışmaya başladığı ancak sigortalılık bildiriminin … Teks. San. Tic. Ltd. Şti. ünvanlı işyerinden yapıldığının beyan edildiği, bu haliyle …’in davacı şirket çalışanı olduğunun yapılan yerel denetim ve alınan ifadelerle sabit olduğu görüldüğünden, …’e ait 01/02/2012 tarihli işe giriş bildirgesinin ve 2012/2-12, 2013/01-08 aylarına ait aylık prim ve hizmet belgelerinin belirtilen süre içinde kuruma verilmediğiinden bahisle 5510 sayılı Kanun’un 102. maddesi uyarınca verilen 38.022,00 TL idari para cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ_EDENİN_İDDİALARI : Davacı tarafından, …’in şirket çalışanı olmadığı, iş yerinde çalıştığına dair hiçbir belgenin dava dosyasına sunulmadığı, somut tespit bulunmadığı, idare mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından temyiz istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve kanuna uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Danıştay Başkanlık Kurulunun 07/03/2019 tarih ve 2019/24 sayılı kararıyla Danıştay Onbeşinci Dairesinin kapatılması üzerine Danıştay Onuncu Dairesine gönderilen dava dosyasında, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.