Danıştay 4. Daire, Esas No: 2016/9756, Karar No: 2021/1550
Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2016/9756 E. , 2021/1550 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/9756
Karar No : 2021/1550
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
2- … Global Lojistik Taşımacılık Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen 2013/2 ila 10 dönemlerine ilişkin katma değer vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle kesilen vergi ziyaı cezalarının ve 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ihtilaflı dönemlerde davacının fatura aldığı Boğaziçi Kurumlar Vergi Dairesi mükellefi … No’lu … Kop. Motorlu Taşıt Kooperatifi hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlere göre, düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan yasal koşullar oluşmadan kesilen özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, somut olmayan delillere dayanmayan hiçbir fiilin afaki bir takım varsayımlarla cezalandırılamayacağının anayasal hüküm olduğu, ihbarnamelerin sadece zaman aşımını kesmek maksadıyla düzenlendiği, vergi inceleme raporlarının atıf yaptığı vergi tekniği raporlarının tarafına tebliğ edilmediği, aynı konuya ilişkin olarak açılan davaların kazanıldığı, vergi inceleme raporunun eksik incelemeye dayalı olarak düzenlendiği belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacının ilgili dönemlerde hakkında sahte belge düzenlemeden dolayı vergi tekniği raporu bulunan mükelleflerden fatura aldığı, alınan faturaların yasal defterlere kaydedilerek beyannamelerde indirim konusu yapıldığı, somut tespitler içeren raporlar uyarınca re’sen tarhiyat yapıldığı, tarhiyata konu emtiaların fatura alınmadan gerçekleştirildiği ve faturasız alımların hukuken geçerli olmayan sahte faturalarla belgelendirildiği tespit edildiğinden özel usulsüzlük cezası kesildiği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
DAVACININ SAVUNMASI : Davacı tarafından, yasal dayanaktan yoksun davalı idare temyiz isteminin reddi ile hukuka uygun olan Vergi Mahkemesi kararının kabule ilişkin kısmının onanması gerektiği savunulmuştur.
DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Olayda; dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılarak 4,5 kat olarak kesildiği, Vergi Mahkemesince ara kararı ile tekerrürün dayanağı bilgi ve belgelerin davalı idareden istenildiği, ancak herhangi bir değerlendirme yapılmadan hukuki ihtilafın sonuçlandırıldığı anlaşıldığından, Vergi Mahkemesince tekerrür yönünden değerlendirme yapılmak üzere kararın kısmen bozulması, diğer kısımlar yönünden ise onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
Davalı idare tarafından, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, temyize konu kararın özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Davacı tarafından, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, temyize konu kararın üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirir nitelikle görülmemiştir.
Davacının, dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmına yönelik temyiz istemine gelince;
213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 339. maddesinde “Vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, cezanın kesinleştiği tarihi takip eden yılın başından başlamak üzere vergi ziyaında beş, usulsüzlükte iki yıl içinde tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezası yüzde elli, usulsüzlük cezası yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanır.” hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu cezalı tarhiyatlara ilişkin vergi ceza ihbarnamelerinde 2013/2 ila 10 dönemlerine ilişkin katma değer vergileri tarhiyatı yapıldığı, katma değer vergisi tutarları üzerinden tekerrür hükümlerinin de uygulanması suretiyle vergi ziyaı cezalarının kesildiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlıkta, Vergi Mahkemesince yapılan ara kararı ile dava konusu vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmına ilişkin olarak dayanak bilgi ve belgelerin davalı idareden istenildiği, ancak herhangi bir değerlendirme yapılmadan cezalı tarhiyatlar hakkında karar verildiği anlaşıldığından, söz konusu husus hakkında yeniden bir değerlendirme yapılmak üzere Vergi Mahkemesi kararının belirtilen kısmında hukuki isabet görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen kabulüne, davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerine ilişkin kısmı ile özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının ONANMASINA,
3.Mahkeme kararının hüküm kurulmayan dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmının ise BOZULMASINA,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 11/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.