Danıştay 3. Daire, Esas No: 2020/1241, Karar No: 2021/3194
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2020/1241 E. , 2021/3194 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/1241
Karar No : 2021/3194
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Tekstil Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, 2018 yılının Temmuz dönemine ait gelir (stopaj) vergisi ile fer’ilerinden oluşan kamu alacağının tahsili amacıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı şirketçe ihracat istisnası kapsamında yapılan teslimler nedeniyle yüklenip indirim yoluyla giderilemeyen katma değer vergisi alacağının, beyan yoluyla tahakkuk ettirilen ve dava konusu ödeme emirlerine konu olan ilgili dönemlere ilişkin gelir (stopaj) vergisi ile fer’ilerine mahsubu talebinin, davacı şirketin ortağı …’ın, özel esaslara tabi mükellefler listesinde yer alıp mahkeme kararıyla bu listeden çıkan … Metal İnşaat Otomotiv Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin de ortağı olduğundan Katma Değer Vergisi Uygulama Genel Tebliği’nin özel esaslar bölümündeki usul ve esaslar doğrultusunda yerine getirilmesi gerektiğinden bahisle reddi üzerine değinilen vergilerin tahsili amacıyla ödeme emirlerinin düzenlendiğinin anlaşıldığı olayda, …’ın sözü edilen şirketin ortaklığından 23/01/2017 tarihinde ayrılması, ayrıca bu şirketin özel esaslar kapsamına alınmasına ilişkin işlemin Mahkeme kararıyla iptal edilmesi karşısında mahsuben iade talebinin hukuken kabul edilebilecek somut bir neden gösterilmeksizin reddi üzerine beyana dayalı tahakkuk eden vergi borcunun tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emirlerinde hukuka uygun bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu ödeme emirleri iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Katma Değer Vergisi Uygulama Genel Tebliği uyarınca davacı şirketin mahsuben iade talebinin reddi üzerine, davacı şirket tarafından beyan yoluyla tahakkuk ettirilip ödenmeyen vergilerin tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : …’ın … Metal İnşaat Otomotiv Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’ndeki hisselerini 24/01/2017 tarihinde …’a devrettiği ve bu tarihten sonra değinilen şirketin ünvanı ve faaliyet konusunun değiştirildiği, mahsuben iade talebinin reddine sebep olan sözü edilen şirket hakkında münhasıran sahte belge düzenlemek amacıyla mükelefiyet tesis ettirdiğinin inceleme raporu ile ortaya konulması gerektiği, ödeme emrinin dayanağının somut gerekçelere dayanmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 16/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.