Danıştay 9. Daire, Esas No: 2021/1701, Karar No: 2021/4963

Danıştay 9. Daire Başkanlığı 2021/1701 E. , 2021/4963 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2021/1701
Karar No : 2021/4963

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Davacı adına, taşınmaz satışı ve kiralanması faaliyetinden elde ettiği gelirin kayıt ve beyan dışı bırakıldığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re’sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı; 2011 yılı gelir vergisi ve 2011/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül, Ekim-Aralık dnemlerine ilişkin geçici vergi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davayı, Danıştay Üçüncü Dairesi’nce taşınmaz kiralaması nedeniyle re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ile aslı aranmayan geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının davacının kızı adına beyanname vererek ödenen tutara isabet eden kısıma ilişkin olarak verilen bozma kararına uyarak yeniden incelemek suretiyle bu kısım yönünden reddeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından taşınmaz kiralaması faaliyetinin kızı tarafından gerçekleştirildiği, söz konusu faaliyete ilişkin vergilerin kızı tarafından beyan edilerek süresinde ödendiği, bu vergilerin terkin işlemlerinin mahkeme kararından sonra gerçekleştiği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İleri sürülen iddialar temyize konu Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına, temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nisbi harcın alınmasına, 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir