Danıştay 8. Daire, Esas No: 2021/5343, Karar No: 2021/3873

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Üniversitesi Rektörlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalında “…” olarak görev yapan ve Kayseri Valiliği İl Sağlık Müdürlüğü’nden almış olduğu muayenehane ruhsatına istinaden mesai saatleri dışında özel muayenehanesinde çalışan davacı tarafından, özel muayenehanesi olan öğretim üyelerinin 01/01/2021 tarihine kadar muayenehanelerini kapatmaları için süre verilmesine ve bu tarihten sonra muayenehanesini kapatmayan öğretim üyeleri hakkında gerekli yasal sürecin başlatılmasına ilişkin olarak tesis edilen Erciyes Üniversitesi Yönetim Kurulu’nun … tarih ve … sayılı kararı ile özel muayenehanenin 01/01/2021 tarihine kadar kapatılması aksi halde gerekli yasal sürecin başlatılacağına yönelik Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanlığı’nın … tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:.. sayılı kararda; davacının, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalında “…” olarak görev yaptığı ve aynı zamanda 01/12/2005 tarihinden itibaren (Sağlık Bakanlığı ÇKYS sistemine kayıtlı olarak) özel muayenehane faaliyetinde bulunduğu ve halihazırda Kayseri İl Sağlık Müdürlüğünce tanzim edilen … tarih ve … sayılı muayenehane uygunluk belgesi ile mesai saatleri sonrasında serbest meslek faaliyetine devam ettiği görülmekte olup, bu konuda getirilen yasal düzenlemeler ve yüksek yargı içtihatları gereği 18/01/2014 tarihinden önce muayenehane işletmek sûretiyle serbest meslek icra etmekte olan davacının var olan durumunun korunması gerektiği, geçerli ruhsatname ile faaliyette bulunan davacının ruhsatnamesini işlevsiz hale getirecek çalışma planına tabi tutulmasının ve bu kapsamda yaptırım tehdidinde bulunulmasının yasal düzenlemelere ilişkin verilen Anayasa Mahkemesi kararları ile hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından, davacı hakkında davalı idare bünyesinde tam gün çalışma planını içeren ve tam gün çalışma planına uyulmaması halinde müeyyide öngören dava konusu işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka aykırı bulunarak iptaline karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge Mahkemesi … İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, kararın hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, temyiz isteminin reddi ile temyize konu istinaf kararının onanması gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.
3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir.
6) Bölge idare mahkemelerinin 46 ncı maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmüne yer verilmiştir.
Aynı Kanun’un “Temyiz” başlıklı 46. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde; Belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında verilen kararların Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kurala bağlanmıştır.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerinin değerlendirilmesinden; İdare Mahkemelerinin tek hakim sınırı dışında kalan bütün kararlarına karşı mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine istinaf başvurusunda bulunulabileceği, bölge idare mahkemesince istinaf incelemesi üzerine verilen kararlara karşı ise sadece 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinde yer alan konular ile sınırlı olarak Danıştay’a temyiz başvurusunda bulunulabileceği, bölge idare mahkemelerince istinaf incelemesi üzerine verilen ve 46. madde kapsamı dışında olan kararların ise kesin olduğu görülmektedir.
Uyuşmazlık, davalı üniversitenin Tıp Fakültesinde görev yapan ve aynı zamanda özel muayenehanesi olan öğretim üyelerinin 01/01/2021 tarihine kadar muayenehanelerini kapatmaları için süre verilmesine ve bu tarihten sonra muayenehanesini kapatmayan öğretim üyeleri hakkında gerekli yasal sürecin başlatılmasına ilişkin olarak üniversite yönetim kurulu ve tıp fakültesi dekanlığı’nca tesis edilen işlemlerin iptali isteminden kaynaklanmaktadır.
Olayda; davalı idarece tesis edilen işlemler ile özel muayehanesi olan öğretim üyelerinin belirtilen tarihe kadar bu muayenehanelerini kapatarak üniversitede tam gün çalışılmasının amaçlandığı, tam gün çalışılmaması durumunda da gerekli yasal sürecin başlatılacağının belirtildiği görülmektedir.
Bu durumda; davalı idarece tesis edilen ve dava konusu edilen işlemlerin, 2577 sayılı Kanunun 46. maddesinde yer alan “belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında verilen kararlar” kapsamında olmadığı, dolayısıyla temyiz yolu açık bulunmayan dava konusu uyuşmazlık hakkında yapılan temyiz başvurusunun esasını inceleme olanağının bulunmadığından temyiz istemine esas teşkil eden kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.