Danıştay 7. Daire, Esas No: 2019/3629, Karar No: 2021/4779

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av….
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Yapı İnşaat ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:…. sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :

Dava konusu istem: Davacı adına tescilli …. tarih ve … sayılı serbest dolaşıma giriş beyannamesi ile Birleşik Arap Emirlikleri menşeli olarak beyan ve ithal edilen eşyanın, gerçekte Çin Halk Cumhuriyeti menşeli ve dampinge karşı vergiye tabi olduğundan bahisle tahakkuk ettirilen dampinge karşı vergiye ve bu verginin matraha ilavesi suretiyle ek olarak tahakkuk ettirilen katma değer vergisine vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, davacı şirket yetkilileri hakkında yapılan ceza yargılamasının beraatle sonuçlanması ve temyiz incelemesi aşamasında davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi nedeniyle, olayda, Türk Ceza Kanunundaki zamanaşımı süresinin uygulanma imkanının kalmadığı, dava konusu beyannamenin tescil tarihi olan 13/02/2007 tarihinden itibaren üç yıllık zamanaşımı süresinde, en geç 13/02/2010 tarihinde, davacı şirkete tebliğ edilmesi gerekirken, 04/03/2011 tarihinden tebliğ edildiği anlaşılan tahakkuk işleminde ve bu işleme vaki itirazın reddine dair işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ….’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.