Danıştay 7. Daire, Esas No: 2018/2309, Karar No: 2021/4550

Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2018/2309 E. , 2021/4550 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2309
Karar No : 2021/4550

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Bakanlığı adına … Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Lojistik Hizmetleri Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Uluslararası Taşımacılık Limited irketine ait … sayılı TIR karnesinde kayıtlı aracın, içindeki eşya ile birlikte çalınması nedeniyle, araç içerisindeki eşyalar için, antrepo işleticisi olan davacı şirket adına yapılan gümrük vergisi ve katma değer vergisi tahakkuklarına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle, olayda, davalı idarece, antrepo rejiminin ihlali ve TIR karnesi muhteviyatı eşyanın antrepoda çalınan eşya olarak kabulü suretiyle işlem tesis edilmiş ise de dosyada yer alan bilgi ve belgelerden, henüz mühürlerin sökülerek aracın boşaltılmadığı ve antrepo beyannamesinin düzenlenmediği, dolayısıyla transit rejiminin sona ermediği, ayrıca 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 106. maddesinde düzenlenen, antrepo rejimine tabi tutulmuş eşyanın antrepo içerisinde iken çalınması durumunda dahi antrepo işleticilerinin sorumluluğunun belli koşullara bağlandığı hususları dikkate alındığında, eksik incelemeye dayalı olarak tesis edilen işlemde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tır karnesi muhteviyatı eşyalara ilişkin vergilerin ödemesinden antrepo işleticisinin sorumlu olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun’un 50. maddesinin 4. fıkrasında, “Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır.” hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 31/05/2016 tarih ve E:2013/4408, K:2016/4839 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 09/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir