Danıştay 4. Daire, Esas No: 2021/25, Karar No: 2021/5155

Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2021/25 E. , 2021/5155 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/25
Karar No : 2021/5155

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Göz Hastanesi Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
Elektronik Tebligat Adresi: …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, elde ettiği hasılatın bir kısmını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden 2011/4,5 dönemleri için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; uyuşmazlıkta, davacı şirket tarafından beyan edilen hasılat ile inceleme kapsamında ifadelerine başvurulan hasta ve hasta yakınlarının beyanlarına göre olması gereken hasılat karşılaştırılarak elde edilen oranın ilgili yılın faturalı hasılatına uygulanması suretiyle verginin gerçekliği ilkesi ile bağdaşmayan bir yöntemle kayıt dışı hasılata ulaşıldığı, olayda, 2010 yılında tedavi edilen 7 hasta için düzenlenen faturalara ilişkin olarak ifadelerine başvurulan hasta ve hasta yakınlarının aldıkları hizmet karşılığında kendilerine belge verilmediğini beyan ettikleri, davacı şirket yetkilisinin de vermiş olduğu ifadesinde verilen hizmetlerin bir kısmı için belge düzenlenmemiş olabileceğini kabul ettiği, belge düzenlenen kısmın ise hangi sağlık hizmetlerine ilişkin olduğu hususunda aydınlatıcı bir bilgi veremediği, böylece, elde edilen hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakılan kısmına ilişkin bilgi ve bulgular karşısında, 213 sayılı Kanunun 3/B maddesi uyarınca ispat külfeti kendisine düşen davacının kayıt dışı hasılatının bulunmadığı yönündeki iddialarının kanıtlanamadığı, bu durumda; inceleme kapsamında ifadelerine başvurulan 7 hastaya verilen hizmet karşılığı elde edilen hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakıldığı yolundaki tespitlerin yeterli olduğu sonucuna ulaşıldığından davacı şirketin 2010 yılında 7 hastaya verilen hizmet karşılığı elde edilen ve beyan dışı bırakıldığı tespit edilen 12.388,16 TL fark hasılat dikkate alınmak suretiyle 2010 yılı için oluşturulan katma değer vergisi beyan tablosu sonucu 2011/Ocak dönemine devreden katma değer vergisinin azalması nedeniyle 2011 yılına ilişkin olarak yeniden düzenlenen katma değer vergisi beyan tablosunda, dava konusu 2011/04 dönemine ilişkin olarak ödenecek katma değer vergisi çıkmadığı, 2011/5 dönemine ilişkin olarak ise 3.380,09 TL ödenecek katma değer vergisi çıktığı görüldüğünden, davacı şirket adına 2011/4. döneme ilişkin olarak re’sen tarh edilen tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı, 2011/5 döneme ilişkin olarak re’sen tarh edilen 4.752,17 TL tutarlı katma değer vergisi ve kesilen 4.752,17 TL tutarlı vergi ziyaı cezasının 3.880,09 TL’ye isabet eden kısımlarında hukuka aykırılık bulunmadığı, belirtilen tutarları aşan kısımlarında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : İfadelerine başvurulan 7 hastaya verilen hizmet karşılığı elde edilen hasılatın kayıt ve beyan dışı bırakıldığı yönündeki tespitlerin yeterli olduğu, cezalı tarhiyatın bu hasılat üzerinden bulunan matraha isabet eden ve aşan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek, kararın aleyhe kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir