Danıştay 4. Daire, Esas No: 2019/9594, Karar No: 2021/4370

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : T.H. … İnşaat Emlak Gıda San. ve Tic. Ltd. Şti.

İSTEMİN KONUSU : …Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Sahte fatura kullandığından bahisle davacı adına 2007/12, 2008/12, 2009/12 ve 2010/3 dönemleri vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 2007/1-12 dönemi 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacının 5811 sayılı Kanun’un 3/2. maddesi kapsamında 25/11/2009 tarihinde 295.040,00TL tutarında beyanda bulunduğu, tahakkuk eden vergiyi ödediği, 25/06/2010 tarihinde sermaye artırımında bulunduğu ve bu hususun Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi’nin 08/07/2010 tarih ve 7602 sayılı nüshasında ilan edildiği, yapılan sermaye artırımı ilanında 5811 sayılı Kanun uyarınca sermaye artırımında bulunulduğunun ayrıca belirtilmediği ancak 2009 takvim yılı defteri özel fon hesabına beyan edilen 295.040,00-TL tutarın kaydedildiği, 5811 sayılı Kanun’un 3. maddesinin 5. fıkrasında yer alan, Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten sonra başlayan 01/01/2008 tarihinden önceki dönemlere ilişkin vergi incelemeleri sonucu gelir, kurumlar ve katma değer vergisi yönünden tespit edilen matrah farkından, Kanun kapsamında beyan edilen tutarların, bu tutarlara ilişkin tarh edilen verginin vadesinde ödenmesi koşuluyla mahsup edilerek tarhiyat yapılacağı yönündeki hükmü dikkate alındığında, davacının indirim hakkından faydalandırılmamasında yasal isabet bulunmadığı, 5811 sayılı Kanun uyarınca beyan edilen tutarın mahsup edilmesi suretiyle işlem yapılması icap ederken, herhangi bir mahsup işlemi gerçekleştirilmeden tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının ise hukuka aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan
Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu …Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.