Danıştay 4. Daire, Esas No: 2019/7417, Karar No: 2021/4554

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahip olduğu kamyon nedeniyle 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 53. maddesindeki şartları taşıdığından bahisle re’sen tesis edilen zirai kazanç yönünden gelir vergisi mükellefiyetinin kaldırılması istemiyle yapılan başvurunun reddine dair … tarih ve … sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; Mahkemelerinin … sayılı dosyasında dava konusu işlemin, 24/07/2014 tarihinden itibaren mükellefiyetin kaldırılması talebinin reddine dair kısmına yönelik verilen ‘kabul’ kararı Danıştayca onandığından, uyuşmazlığın, dava konusu işlemin 24/07/2014 tarihinden önceki dönem için tesis edilen mükellefiyetin kaldırılması talebinin reddine dair kısmına münhasır hale geldiği, davacının sahip olduğu kamyon motorlu araç kapsamında ise de; 193 sayılı Kanun’un 53. maddesindeki biçerdöver veya bu mahiyetteki motorlu araç ibaresinden kastedilenin biçerdöver gibi doğrudan zirai faaliyette kullanılan bir araç olmadığından anılan kanun maddesi hükmündeki biçerdöver mahiyetindeki bir araç olarak değerlendirilmesinin de mümkün olmadığı, dolayısıyla, biçerdöver mahiyetinde motorlu araç ifadesinden, ilk icad maksadı itibarıyla ziraat aleti olan ve ayrıca biçerdöver gibi birinci derecede üretimi hedeflenen zirai ürünün tarım arazisinden (tarla ya da bahçeden) fiyatlandırmaya müsait olacak biçimde saflaştırılarak alınmasına imkan tanıyan fonksiyona sahip motorlu hasat aracının kastedildiğinin açık olduğu, bu durumda, zirai işletmesine dahil kamyonu nedeniyle davacı hakkında tesis edilen mükellefiyetin tesis edildiği tarih olan 01/01/2001 tarihinden itibaren kaldırılması talebinin reddine dair işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın bozulan kısım yönünden kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, özel ihtiyaçlar için kullanılmaya elverişli olmayan otobüs, kamyon, uçak vb. gayri ticari araç sahibi olan çiftçilerin söz konusu araçları kendi zirai faaliyetlerinde kullanmaları halinde gerçek usulde zirai kazanç mükellefi olacakları, bu nedenle Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.