Danıştay 13. Daire, Esas No: 2021/2776, Karar No: 2021/3758

Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2021/2776 E. , 2021/3758 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2021/2776
Karar No:2021/3758

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Petrol Ürünleri Madeni Yağ Taşımacılık Pazarlama Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : …Kurumu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesi’nin …tarih ve E:…K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Dağıtıcı lisansı sahibi davacı şirketin mevzuatta belirlenen süre içerisinde asgari 10 istasyonlu bayiden oluşan bayilik teşkilatını oluşturamadığından bahisle Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliği’nin 17. maddesinin 1. fıkrasının (h) bendi uyarınca dağıtıcı lisansının sona erdirilmesine ilişkin …tarih ve …sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. İdare Mahkemesi’nce verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun 3. maddesiyle, lisans kapsamında faaliyet yürütülebilmesine ilişkin özel şartlar belirlenmesi ve lisansın tadili ile sona ermesi konularında Yönetmelikle düzenleme yapmaya yetkili kılınmış olan davalı idarece çıkartılan Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliği’ne 09/07/2019 tarih ve 30826 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan değişiklikle eklenen “Bayilik teşkilatı kurulması” başlıklı 34/A maddesinde, dağıtıcı lisansı sahiplerine belirtilen sürelerde belirtilen sayıda bayinin bulunduğu bayilik teşkilatını oluşturma yükümlülüğü getirildiği, yine Yönetmeliğin Geçici 24. maddesiyle, dağıtıcı lisansı sahibi olan kişiler için anılan sürelerin 01/01/2020 tarihinden itibaren işlemeye başlayacağının kurala bağlandığı, bu sürenin makûl bir süre olduğu, davalı idarece 01/01/2020 tarihinden itibaren üç ay geçmesine rağmen en az 10 bayiden oluşan bayilik teşkilatına sahip olmayan dağıtıcı lisansı sahiplerinin tespit edilerek Yönetmelikle getirilen yükümlüğün sağlanması için ilgililere uyarıcı yazı yazıldığı, bu kapsamda davacıya gönderilen 06/04/2020 tarihli yazı ile 01/05/2020 tarihine kadar asgari on bayiden oluşan bayilik teşkilatını oluşturması ve koruması gerektiğinin, aksi taktirde anılan Yönetmeliğin 17. maddesi uyarınca lisansının sona erdirileceğinin bildirildiği, buna karşın yeterli sayıda bayiden oluşan bayilik teşkilatını oluşturamadığının tespit edilmesi üzerine davacının lisansının sona erdirilmesine karar verildiği hususları dikkate alındığında, dava konusu Kurul kararında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: …Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesi’nce; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu işlem tesis edilirken Covid-19 salgını nedeniyle mücbir sebebin varlığının dikkate alınmadığı, salgın sürecinde bayilerle görüşme imkânının olmadığı, 5015 sayılı Kanun’da bayi sayısına ilişkin herhangi bir kuralın yer almadığı, çalışma ve sözleşme hürriyetinin ihlâl edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki …Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesi’nin …tarih ve E:…K:…sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutar ile istemi hâlinde kullanılmayan …-TL yürütmeyi durdurma harcının davacıya iadesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de …Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesi’ne gönderilmesini teminen dosyanın …. İdare Mahkemesi’ne gönderilmesine, 10/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir