Danıştay 8. Daire, Esas No: 2022/296, Karar No: 2022/123

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Üniversitesi Rektörlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: İstanbul Bilgi Üniversitesinde … olarak görev yapan davacı hakkında yürütülen disiplin soruşturması sonucunda, davacının fiilinin sübut bulduğu ancak 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 127. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle ceza verilmemesine ilişkin İstanbul Bilgi Üniversitesi Disiplin Kurulunun … tarih ve … sayılı kararının kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; olayda, zamanaşımı nedeniyle cezalandırılmayan dosya içeriği fiilin davacı tarafından gerçekleştirildiği, bir diğer ifade ile sübuta erdiği, dosya kapsamında yer alan bilgi, belge ve tanık ifadelerinden anlaşıldığından, cinsel taciz fiilini işlediği hususunun sübut bulduğu belirlemesi yapıldıktan sonra, isnat edilen fiil nedeniyle ceza verme yetkisinin zamanaşımına uğradığından ötürü davacıya ceza verilmemesi yönündeki davalı idare kararında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince; dava dosyasında yer alan bilgi ve belgeler ile soruşturma raporu ve eklerinin birlikte incelenmesinden, … tarafından, 19.02.2019 tarihli şikayet dilekçesi ile 2014 yılında İstanbul Bilgi Üniversitesinde … olarak görev yapan davacının kendisine cinsel tacizde bulunduğunu bildirmesi üzerine davacı hakkında üzerine atılı eylem sebebiyle soruşturma başlatıldığı, şikayetçinin ve şikayetçinin kendilerine anlattığı biri psikoloğu olmak üzere üç kişinin tanıklığına başvurulduğu, anılan tanık ifadeleri değerlendirilmek suretiyle davacının eylemi gerçekleştirdiği hususunun sabit olduğundan bahisle dava konusu işlemin tesis edildiğinin anlaşılması karşısında anılan ifadelerden başkaca bir hususun şikayetçinin iddialarını desteklememesi, şikayetçi tarafından davacı hakkında başkaca hukuki yollara da başvurmaması, bu bakımdan eylemin gerçekleştirildiğinin somut, her türlü şüpheden uzak, inandırıcı delillerle ve tam bir vicdani kanaat oluşturacak şekilde ortaya konulamaması karşısında, eksik inceleme araştırma ile tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık, davanın reddine ilişkin idare mahkemesi kararında da hukuki isabet bulunmadığı sonuç ve kanaatine varılarak davacının istinaf başvurusunun kabulüne, … İdare Mahkemesi’nin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının kaldırılmasına, dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, şikayetçinin başka bir hukuki işlemde bulunmamasının davacının eylemi gerçekleştirmediği yönünde bir algı oluşturmasının kabul edilemez olduğu, davacının bir danışanına da neredeyse aynı eylemleri uygulaması ve bu suçtan ceza almasının davacının bu tarz eylemlere eğilimi olduğunu gösterdiği, cinsel suçlarda mağdurun beyanının delil niteliğinde olduğu, disiplin soruşturmasının büyük bir titizlilikle yürütüldüğü ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, disiplin soruşturmasının usul ve şekil yönünden hukuka aykırı yürütüldüğü, şikayetçinin çelişkili beyanları dışında başka bir delil olmadığı halde eylemin sübut bulduğu yönünde karar verildiği, temyize konu kararın temyiz yolunun kapalı olduğu savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’ÜN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Sekizinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinde, “1) İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir…3) Bölge idare mahkemesi, yaptığı inceleme sonunda ilk derece mahkemesi kararını hukuka uygun bulursa istinaf başvurusunun reddine karar verir. Karardaki maddi yanlışlıkların düzeltilmesi mümkün ise gerekli düzeltmeyi yaparak aynı kararı verir…6) Bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir.” hükmüne yer verilmiştir.
Anılan Kanun’un “Temyiz” başlıklı 46. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde, belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında verilen kararların Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği; “Temyiz dilekçesi” başlıklı 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması hâlinde, kararı veren merciin, temyiz isteminin reddine karar vereceği; ilgili merciin bu kararına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; 7. fıkrasında ise, temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşılması durumunda, 6. fıkrada sözü edilen kararın, dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği kurala bağlanmıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Uyuşmazlıkta, davacı tarafından iptali istenilen İstanbul Bilgi Üniversitesinde … olarak görev yapan davacı hakkında yürütülen disiplin soruşturması sonucunda, davacının fiilinin sübut bulduğu ancak 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 127. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle ceza verilmemesine ilişkin İstanbul Bilgi Üniversitesi Disiplin Kurulunun … tarih ve … sayılı kararının kararının belli bir meslekten, kamu görevinden veya öğrencilik statüsünden çıkarılma sonucunu doğuran işlemlere karşı açılan iptal davaları niteliğine olmadığından 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi kapsamına da girmeyeceği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, temyiz istemine esas teşkil eden kararın Bölge İdare Mahkemesinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesine göre temyiz yolu açık olmayan “kesin” kararlarından olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin incelenmesine yasal olanak bulunmamaktadır.