Danıştay 7. Daire, Esas No: 2021/5068, Karar No: 2022/35

Danıştay 7. Daire Başkanlığı 2021/5068 E. , 2022/35 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/5068
Karar No : 2022/35

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Kimya Petrol Ürünleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :… Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporuyla, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (I) sayılı listenin (B) cetvelinde yer alan 27.10 tarife pozisyonundaki malların, taahhüdüne aykırı olarak bu listeye dahil olan malın imalinde kullanıldığının tespit edildiğinden bahisle 2010 yılının Ocak ayına ilişkin olarak re’sen tarh edilen özel tüketim vergileri ile bir kat tutarında kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle; re’sen araştırma ilkesi uyarınca, davacıdan üretim formülü ve üretim reçetesi temin edilerek üretilen ürünün kimyasal özelliklerinin tespiti amacıyla, bu konuda uzman ve taraflarca itiraz edilmeyen üç kişiden oluşturulan bilirkişi heyetince konunun incelenmesi sonucunda düzenlenen bilirkişi raporunda, ağırlık itibarıyla %70 veya daha fazla petrol yağları içeren müstahzarların 27.10 tarife pozisyonunda olacağının açıkça belirtildiği, bu durumda bilirkişi raporu göz önüne alındığında, davacının ürettiği ürünlerinde, kullandığı baz yağ oranının %96,7 ile %99 arasında olduğu, kullandığı katık oranlarının ise %1 ile %3,3 arasında değiştiği; baz yağ kullanım oranları ve üretmiş olduğu ürünlerin kullanım amaçlarına göre üretilen ürünlerin 2710 tarife pozisyonunda değerlendirilebileceği, söz konusu ürünlerin Özel Tüketim Vergisi Kanunu’na ekli (I) sayılı listede yer aldığı sonuç ve kanaatine varıldığı, bu itibarla, davacının 2010 yılında tecil-terkin uygulaması kapsamında temin ettiği baz yağlara ilişkin olarak, uygulama şartlarını ihlal ettiği anlaşıldığından, dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Bilirkişi incelemesinin vergi incelemesi esnasında idarece yaptırılmış olmasının gerektiği, bu bakımdan tarhiyatların eksik incelemeye dayandığı, Mahkemece bozma kararına uyularak yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen raporun hükme esas alınamayacak mahiyette, yetersiz ve eksik incelemeye dayandığı, ürünlerin fiziki muayenesinin yapılarak gerçek durumun ortaya konulmasının gerektiği, tecil-terkin şartlarının ihlal edilmediği ve bu durumun YMM üretim tasdik raporuyla ortaya konulduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra dosyanın tekemmül ettiği anlaşıldığından yürütmenin durdurulması istemine ilişkin karar verilmesine gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL’den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 17/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir