Danıştay 7. Daire, Esas No: 2018/3253, Karar No: 2022/479

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Bakanlığı adına … Müdürlüğü
VEKİLİ: Av. …
2- (DAVACI) …
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının kanuni temsilcisi olduğu serbest bölgede faaliyet gösteren … Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin tasfiye sürecinde elinde kalan emtianın eksik olması nedeniyle tahakkuk ettirilen vergiler ile eksik çıkan eşyanın CIF değerinin asıl borçludan tahsil edilemediğinden bahisle davacı adına 2017 yılının Mayıs dönemi için düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacının kanuni temsilcisi olduğu serbest bölgede faaliyet gösteren … Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin ortaklar kurulu kararı ile tasfiye sürecine girdiği, tasfiye süreci içerisinde deposunda bulunan 5.620 kg dökme çay, 2.940 kg dökme çay, 2.620 kg fire poşet çay, 2.980 kg fire poşet çaydan ibaret malların 06/01/2011 tarihli tutanakla … deposuna teslim edildiği, faaliyet rusatı iptal edilen asıl amme borçlusu şirketin tasfiye edilecek eşyalarının tespitine ilişkin Tasfiye Komisyonu tarafından 10/12/2013 tarihinde hazırlanan tutanağa göre; 12.608,67 kg çay ve koku veren madde, 304,56 kg katkı maddesi, 140 kg baskısız jelatin, 13.407 kg baskılı kağıt ve mukavva, 243,9 kg ipliğin eksik olduğunun tespiti üzerine, söz konusu eksik eşyalara isabet eden CIF kıymet ve gümrük vergileri toplamı olan 186.681,30 liranın tahsili için ek tahakkuk kararı alınıp şirket temsilcisi …’ın mernis adresine tebliğ edildiği, ek tahakkuk kararına yükümlüsünce itiraz edilmemesi ve ödenmemesi üzerine ödeme emri düzenlenerek tebliğ edildiği, söz konusu ödeme emrinin … Vergi Mahkemesinde dava konusu yapıldığı, Mahkemenin … Esas, … Karar sayılı kararı ile davanın reddine hükmedildiği, davanın reddi neticesinde amme borçlusu tasfiyesi tamamlanmış şirketin kanuni temsilcisi olan davacı adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle bu davanın açıldığı, dosya içeriğindeki belgelerin tetkikinden Ekonomi Bakanlığı Ege Serbest Bölge Müdürlüğünün 13/03/2017 tarihli yazısında, asıl amme borçlusu şirket kayıtlarında yapılan incelemede, 10/12/2013 tarihinde yapılan sayım ve tespitte alınan stok kaydında … tarih ve … kayıt numarası ile çıkışı yapılan eşya düşülmeden sehven 12.608,67 kg çayın eksik olduğunun tespit edildiği, söz konusu serbest bölge işlem fişi ile çıkışı yapılan 6.007 kg çayın düşülmesi neticesinde eksiklik miktarının 6.601,67 kg’a düştüğü hususunun bildirildiği görüldüğünden, eksik miktarın tespiti ve ödenmesi gereken tutarın belirlenmesi amacı ile yapılan ara kararlara verilen cevapla; şirket stoğunda bulunması gereken emtia miktarının 20.408,671 kg olduğu, 7800 kg’ın … deposuna teslim edildiği, 6007 kg emtianın sehven düşümünün yapılmadığı, sonuç olarak 6.601,67 kg emtianın eksik olduğu, 304,56 katkı maddesi, 140 kg baskısız propilenin, 13.307,30 kg baskılı kağıt ve karton mukavva, 243,9 kg iplik cinsinden eşyanın eksik olduğu, bu eksikliklerden kaynaklanan tahsil edilmesi gereken amme alacağınn 57.351,75 lira olduğunun bildirildiği, tasfiyesi tamamlanmış şirket borçlarından dolayı kanuni temsilci olan davacı adına düzenlenen ödeme emrinin 57.351,75 liralık kısmında hukuka aykırılık olmadığı, bakiye kalan kısmın eksiklik miktarı düşülmeksizin fazladan hesaplandığı anlaşıldığından bu kısım yönünden tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emrinin kısmen iptaline, kısmen davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularına konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davacı tarafından, esasen kamu alacağı 57.351,75 lira olduğu halde, 186.681,30 liralık ödeme emri gönderilmesinin hukuka aykırı olduğu, mevcut durum yargı kararı ile de tespit edilmişken davalının temyiz yoluna başvurmasının hakkın kötüye kullanılması mahiyetinde olduğu, idare kendi hatası ile bu davanın açılmasına sebebiyet verdiğinden yargılama giderini de idarenin ödemesi gerektiği, şirket tasfiye sürecine girince iş yeri kirası ödenmemesi için mevcut malların …’a ait depoya konulduğu, bu esnada 06/01/2011 tarihli tutanağın düzenlendiği, bu tutanağa göre depoya teslim edilen malların ödeme emri düzenlenmesine neden olan emtiadan fazla olduğu, eşyanın serbest bölgeden çıkarıldığına ilişkin tespitin de olmadığı, ceza davasında beraat kararının verildiği, dilekçe ekinde sunulan kayıtlara göre tüm çay girişlerinin 181.290 kg olduğu, ihraç edilen çayın ise 182.306 kg olduğu buna göre stokta beyan edilmesi gereken bakiye çayın bulunmadığı, hatanın davalı idarenin manuel ortamda tuttuğu kayıtlardan kaynaklandığı; davalı idarece, stok kayıtlarına göre depoda bulunması gereken malların eksik çıktığı saptandığından tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI : Davalı idarece, istemin reddi gerektiği savunulmuş; davacı tarafından, savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz istemlerinin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3…. TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.