Danıştay 3. Daire, Esas No: 2019/7396, Karar No: 2022/1135

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLLERİ : Av. …-Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, asıl borçlu … Mobilya Üretim ve İnşaat Sanayi Ticaret Anonim Şirketi’nden alınamayan 1999 ila 2004, 2006, 2007 yıllarının muhtelif dönemlerine ait kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … , … , …, …, …, …, …, …, …, …,…, … , …, … , …, …, …, … , … , … , … , … , … ile … tarih … ila … takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Mahkemelerince verilen ara kararına istinaden davalı idarece, dava konusu ödeme emirleri muhteviyatı amme alacaklarının tahsili için asıl amme borçlusu şirket adına tanzim edilen ödeme emirlerinin dosyaya ibraz edildiği ancak tebliğine ilişkin belgelerin gönderilmediği, … tarih ve … sayılı servis notunda, ödeme emirlerinin şirkete tebliğine ilişkin tebliğ zarflarının imha edildiği belirtilerek Devlet Arşiv Hizmetleri Hakkında Yönetmelik hükümleri uyarınca imha edildiklerine ilişkin 27/08/2014 tarihli Başkanlık Oluru ile 22/09/2014 tarihli imha tutanağının sunulduğu, böylece amme alacağının tahsili amacıyla asıl borçlu şirket hakkında düzenlenen ödeme emirlerinin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerine uygun olarak tebliğ edildiği hususu idarece yargısal denetime elverişli belgelerle tevsik edilemediğinden davacının kanuni temsilcisi sıfatıyla takibinin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle ödeme emirleri iptal edilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Gerekçenin hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Usul ve hukuka uygun olan kararın onanması gerektiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.