Danıştay 3. Daire, Esas No: 2019/5985, Karar No: 2022/1253

Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2019/5985 E. , 2022/1253 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/5985
Karar No : 2022/1253

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Anonim Şirketi
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :Dava konusu istem: Davacı şirket hakkında, 2015 yılı için yapılan inceleme neticesinde düzenlenen rapor uyarınca, sonraki yıla devreden zararının azaltılmasına yönelik işlemin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 12.maddesinin 7. fıkrası gereğince, örtülü sermaye üzerinden kur farkı hariç, faiz ve benzeri ödemeler veya hesaplanan tutarların indirim konusu yapılabilmesi, örtülü sermaye kullanan kurum adına tarh edilen vergilerin kesinleşmiş ve ödenmiş olması şartına bağlandığından davacının iştirakçisi bulunan ve borç alınan şirket tarafından ilgili dönemde ödenmesi gereken dönemde kurum kazancı bulunmadığından, iştirakçisi olan kuruma olan borçları üzerinden hesaplanan 5.639.714,65-TL tutarındaki faizin iştirak kazançları istisnası kapsamında değerlendirilemeyeceği, dolayısıyla bahsi geçen Kanun’un 11.maddesinin 1.fıkrasının b bendi gereğince yapılan hesaplama sonucu tespit edilen finansman giderinin kurum kazancından indirilerek, davacı şirketin bir sonraki yıla devreden kurum zararının azaltılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Usul ve esasa ilişkin iddialarının değerlendirilmediği, gerekçenin yetersiz olduğu, 5520 sayılı Kanun’un 12.maddesinin 7. fıkrasının örtülü sermayede mükerrerliğin önlenmesi amacıyla düzenlendiği, düzeltme yapabilmesi için iştirakleri olan … Enerji Yatırımları Anonim Şirketi’nin kâr beyan etmiş olması şartının aranamayacağı, böyle ilave bir şartın vergilemede mükerrerliğe yol açacağı, verginin kesinleşmiş ve ödenmiş olması şartının mükelleflerin kanun hükümlerine uygun olmayan beyanlarına ilişkin olarak re’sen ve ikmalen tarh edilen vergiler ile sınırlı olduğu, Genel Tebliğ hükümlerinin de borç alan kurum düzeltme yapmadan, borç veren kurumun keyfi düzeltme yapmasının önüne geçme amacı taşıdığı, grup içerisindeki tüm borçlanmaların iştirakler için Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu tarafından şart koşulan asgari sermaye tutarını karşılama amacını taşıdığı, kar eden kuruma borç veren ile zarar eden kuruma borç veren kurumlar arsında farklılık yaratıldığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca davacının duruşma isteminin yerine getirilmesine gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca … TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir