Danıştay 3. Daire, Esas No: 2019/1853, Karar No: 2022/538
Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2019/1853 E. , 2022/538 K.
“İçtihat Metni”
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1853
Karar No : 2022/538
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idarece yöneltilen istinaf başvurusuna yönelik … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 670 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında kapatılarak mal varlığı hazineye intikal ettirilen, ticaret sicil kaydı terkin edilerek mükellefiyeti ve tüzel kişiliği sonlandırılan … Eğitim İşletmeleri Yemek İnşaat Turizm Gıda Hayvancılık Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketinin 2016 yılının muhtelif dönemlerine ait muhtelif kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Asıl amme borçlusu şirketin 23/07/2016 tarihli 29729 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 667 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında kapatılarak her türlü mal varlığının Vakıflar Genel Müdürlüğüne/Hazineye bedelsiz olarak devredildiği ve borçlarından dolayı hiçbir şekilde Hazineden bir hak ve talepte bulunulamayacağı, ticaret sicilindeki kaydının ise 17/08/2016 tarihli 29804 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 670 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 5. maddesinin 3. bendine istinaden 08/09/2016 tarihinde re’sen terkin edilip 21/09/2016 tarih ve 9159 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan edilerek tüzel kişiliği sona erdiğinden dava konusu amme alacağının anılan şirketten tahsil imkanı kalmadığı, davacının 08/04/2009 tarihinde anılan şirkette başlayan temsil ve yetkisi 23/05/2016 tarihli kayyım kararı ile son bulduğundan beyan üzerine tahakkuk eden Mayıs ila Temmuz 2016 dönemlerine ilişkin muhtelif vergi borçlarının ödenmesinden sorumlu tutulamayacağı, diğer amme alacaklarından ise sorumlu olduğu gerekçesiyle dava konusu ödeme emrinin, Mayıs ila Temmuz 2016 dönemlerine ilişkin muhtelif vergi borçlarına dair kısmı iptal edilmiş, diğer amme alacağı yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : … Eğitim İşletmeleri Yemek İnşaat Turizm Gıda Hayvancılık Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi 23/07/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan Olağanüstü Hal Kapsamında Alınan Tedbirlere İlişkin 667 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 2. maddenin 1. bendine göre kapatıldığından bu şirketten tahsilat yapılma imkanının bulunmadığı, 17/08/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan 670 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Alınan Tedbirler Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 5. maddesinin 3. fıkrasına istinaden 08/09/2016 tarihinde re’sen terkin edilip 21/09/2016 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan edilerek tüzel kişiliği sona eren sözü edilen şirketten tahsil edilemeyeceği anlaşılan borçların 27/01/2016 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde yönetim kurulu başkanı olarak münferiden temsile yetkili kılınan davacıdan 213 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 6183 sayılı Kanun’un mükerrer 35. maddesi uyarınca aranılmasının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.
