Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/912, Karar No: 2022/695

Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/912 E. , 2022/695 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/912
Karar No : 2022/695

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı/…
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin …Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: …Enerji Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi ve …adi ortaklığı adına, yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi sebebiyle 2010 yılının Ocak ila Aralık, 2011 yılının Ocak, Mart ila Kasım dönemleri için re’sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 2011 yılının Ocak dönemi için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Enerji Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi ve …adi ortaklığı adına düzenlenen ve 13/11/2015 tarihinde tebliğe çıkarılan dava konusu vergi ve cezalara ilişkin ihbarnamelerin, 24/11/2015 tarihinde iade edildiği, ancak adi ortaklığa gönderilen tebligatın dönüşü beklenmeden 13/11/2015 tarihinde vergi dairesinin ilan panosuna ilanen tebliğ için asıldığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 93. madde ve devamı hükümlerine göre 31/12/2015 tarihine kadar usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyen tarhiyatın 2010 yılına yönelik kısmının zamanaşımına uğradığı, somut bir tespit bulunmadan kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı, mücbir sebep olmaksızın defter ve belgeler ibraz edilmediğinden yapılan tarhiyatın 2011 yılına yönelik kısmının hukuka uygun olduğu gerekçesiyle üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, 2010 yılına ilişkin kısmı ile özel usulsüzlük cezası kaldırılmış, 2011 yılına ilişkin kısmı yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 44. maddesi uyarınca ortaklardan biri adına tarh edilmesi gerekirken adi ortaklık adına tarh edildiği anlaşıldığından dava konusu tarhiyatta hukuka uyarlık görülmediği gibi kesilen özel usulsüzlük cezasının da hukuka aykırı düştüğü gerekçesiyle davalı idare istinaf başvurusu reddedilmiş, davacı istinaf başvurusu kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararının tarhiyatın 2011 yılına ilişkin kısmı kaldırıldıktan sonra değinilen cezalı vergi de kaldırılmıştır.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının … Enerji Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi ile kurmuş olduğu adi ortaklık hakkında düzenlenen vergi inceleme raporları ile 2010 ve 2011 yılı yasal defter ve belgelerinin yapılan tebliğe rağmen yasal süresinde ibraz edilmediğinden bahisle indirimlerinin reddi suretiyle yapılan tarhiyat ile 2011 döneminde bir kısım alışlarını sahte fatura ile belgelendirdiğinden bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanun’un 353. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi dava dairesince davacı yerine adi ortaklık adına yapılan tarhiyat yapılması hukuka aykırı bulunmuş olup, bu durumda davanın da adi ortaklık tarafından açılması gerektiğinden bahisle ehliyet yönünden davanın reddedilmesi gerektiği, adi ortaklıkta her ortağın ortaklığı temsile yetkisi olduğundan ihbarnamenin ortak adına düzenlenmeden ortağa tebliğinin hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ……DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilkderece mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir