Danıştay 3. Daire, Esas No: 2018/6833, Karar No: 2022/568

Danıştay 3. Daire Başkanlığı 2018/6833 E. , 2022/568 K.
“İçtihat Metni”

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/6833
Karar No : 2022/568

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, … Metal Kalıp ve Otomotiv Yan Sanayi Ticaret Limited Şirketi’nden alınamayan 2011 ve 2012 yıllarının muhtelif dönemlerine ait kamu alacağının tahsili amacıyla kanuni temsilci sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Dava konusu ödeme emri içeriği kamu alacaklarının asıl borçlu şirket tarafından 2011 ve 2012 yılları Ocak dönemleri için süresinde bildirilen Ba-Bs formlarının sonradan düzeltilmesi nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezaları ile yine asıl borçlu şirketin 2011 Şubat ve Mart dönemlerinde kayıtlarına yansıttığı sahte faturalara konu indirimlerin reddi sonucu aynı yılın Şubat ila Mayıs dönemleri için vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen katma değer vergisinden kaynaklandığı, davacının 20/05/2011 tarihinden itibaren şirket yetkilisi olduğu hususu 22/06/2011 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan edildiği dikkate alındığında, ödeme emri içeriği 2011 yılının Ocak ila Mayıs dönemlerine ait borçlardan sorumluluğunun bulunmadığı, 2012 yılının Ocak dönemine ait özel usulsüzlük cezası ise yetkili olduğu döneme ilişkin olduğundan ödeme emrinin bu kısmında hukua aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle ödeme emri; 2011 yılının Ocak ila Mayıs dönemlerine ait kamu alacakları kısmı yönünden iptal edilmiş, 2012 yılının Ocak dönemine ait özel usulsüzlük cezasına ait kısmı yönünden dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının, ödeme emrinin iptal edilen kısmına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusu, sözü edilen hüküm fıkrasının kaldırılmasını gerektirecek nitelikte görülmediği gerekçesiyle reddedilmiştir.
Ödeme emri içeriği 2012 yılının Ocak dönemine ait özel usulsüzlük cezasının tahsili amacıyla asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emrinin tebliğine ilişkin alındının davalı idarece dosyaya sunulmadığı dolayısıyla davacının kanuni temsilci olarak sorumlu tutulabilmesi için gerekli koşulların oluştuğunun ortaya konulmadığı gerekçesiyle Vergi Mahkemesi kararının, ödeme emrinin 2012 yılının Ocak dönemine ait kamu alacağı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusu kabul edilerek kararın değinilen hüküm fıkrası kaldırılarak ödeme emri, sözü edilen kamu alacağı yönünden de iptal edilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın esasına etkili iddia ve itirazların karşılanmadığı ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emirlerine ait tebliğ alındıları dosyaya davalı idare tarafından sunulmadığından şirket adına tüm takip yollarının usule uygun bir şekilde tamamlandığından bahsedilemeyeceği belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir